Safranbolu ve köylerinde yürütülen bir Alaylı Oyunu vardır. On beş yirmi kişi katılır, elele verirler, bir halka kurarlar. Halkanın bir ucu açık bırakılır. Elebaşılığa ayrılan oyuncu yavaş yavaş gelip halkanın önünde durur. Belirli bir besteyle şunları söyler:
Alaylı, bulaylı
Kimi kolaylı?
Halkadan birisi buna cevap verir:
Ne istersin, ne istersin bizim alaylı?
Bu sefer, gelen ebe kadın aynı eda ile mukabele eder:
Şurada bir güzel gördüm
Onu isterim
O güzelin adını
Bize bildirin
Yeniden halkadan cevap verilir:
O güzelin adı
Bayan Fatma’dır
Hanımdır, canımdır
Kendi varamaz
Ebe kadın tekrar bunları karşılar:
Eşim ile, dostum ile
Sandığımla, sepetimle varır alırım
der ve “Gel” deyip halkadan bir kız çeker ve alır. Bu şarkılı oyun halkadaki bütün kızlar tükenene dek devam eder. Elebaşı kadın kızların tekmilini aldıktan sonra anaları evinden gelen haber üzerine cümlesini evlerine gönderir. Kızlar doğruca ana evlerine de gitmezler. Delice oyunlar yaparlar. Kimi gökteki yıldızları sayarak, bazısı topallayarak, bir başkaları da tüfek ata atave şarkı söyleyip nice oyunlar göstere göstere giderler.
