Balıkesir’in Pamukçu köyünün en önemli özelliği “Bengi” denilen zeybek çeşididir. Bütün Pamukçu erkekleri, millî bir gelenek halinde babadan oğla gelen Bengi rakslarıyla şöhret salmışlardır. Bu zeybek oyununun kendine has bir oynanış tarzı vardır. Delikanlılar el ele tutuşmaksızın, her biri yanındakilerle anlaşarak oynarlar. Pamukçu Bengisi’nin oyuncuları, bir grup halinde İstanbul, Ankara ve Balıkesir müsamerelerine katılmışlar, böylelikle Atatürk’ün takdirlerini kazanabilme fırsatını da kaçırmamışlardır.
Bengi, denilen oyunları yalnız erkeklere mahsustur. Kadınları da kendi aralarında oynamaya gayret ederler. Fakat, asıl kadın oyunları tamamen başkadır. Bu bengiyi Anadolu’nun herhangi bir noktasında bilmezler.
Kadın giyimi, düğün ve bayramlarda tamamiyle değişir. Kadife üzerine sırma işlemeli şalvar ve cepken giyerler. Boyunlarına altın dizilerinden “kıstı” denilen gerdanlık takarlar. Başlarında inci ve altınla işlemeli birer takke vardır. Üç beş kadının bu giyimlerle bir araya gelerek raksetmeleri cidden hoş bir manzara meydana getirir.
Pamukçu köyünün bir özelliği de “hayır” adıyla kendi aralarında tertipledikleri ziyafetlerdir. Her ev, bu hayır işine eli yettiği kadarıyla katılır. Keşkek ve et yemeğinden ibaret sofraya civar köylerde akın akın gelenlerde olur. Herhangi bir yaz günü köyün meydanında meselâ kırk kazanın yan yana dizilmişliğine şahit olunabilir. Yemekler yenilir. Ölüleri hayırla anmak dolayısıyla diriler arasında da yardım ve dostluk zemini hazırlamak düşüncesiyle çekilen bu ziyafet bittikten sonra davul – zurnalar çalınmaya başlar. Pamukçu delikanlıları, Bengi adlı oyunlarını yürütmeye koyulurlar. Yüzlerce seyircinin takdirleri peşi sıra merasim son bulur.
Pamukçu Köyü, Balıkesir’in güneyinde şirin bir köşeciktir ve üç saatlik mesafededir. Bir yamacın eteğine yaslanmış bulunur. Havasının güzelliği kadar evleri de pek tertipli ve temizdir. Haney denilen taş binalar, sokak kenarlarındadır. Pamukçu köylüleri sağlık taşan çehreleriyle pek gürbüz yiğitlerdir. Kadınları da işbilir ve uyanıktır. Pazar işlerine bile bakarlar. Tutuculuktan uzak kalmış, erkek gibi babayiğit ve açık kalpli kadınlardır. Tavırları serbest olup iş adamı gibidirler.
Pamukçu köyünde kış geceleri sohbetler olur. Burada takım takım olunup oyuna kalkarlar. Küçükler, büyükleri seyrederek oyunları öğrenirler. Bilenler bir halka, daha az bilenler başka bir halka olur. Sonraları, yetişip de iyi oynayabilenleri, büyükler kendi halkalarına alırlar. 100 – 150 kişi birden oynadıkları çok olur. Zeybek, erkek oyunudur. Kadınlar seyrederler. Onlar kendi aralarında oynarlar. Öyle sohbet, düğün gibi açık vesilelerinde oyuna kalkamazlar.
Pamukçuların Eski Hava, Tek Oyunu gibi tekli oyunları da vardır. Beraber olarak Bengü (Bengi) oynarlar.
